Տղուս հարսանիքին ես ոչ մի կոպեկ չեմ ծախսել, խնամիներն ամեն ինչ արել էին, ուրախ էին, որ իրանց աղջկան վերջապես մեկը ուզել էր, ախր ես լավ գիտեի թե ինչ պտուղա էդ հարս կոչեցյալը

Կարծում եմ, որ հիմա ինձ շատ մայրեր կհասկանան. ի՞նչ կարող ես անել, երբ տեսնում ես, որ քո իսկ որդին ոչ այնքան լավ կին է ընտրել, և դու դա շատ լավ հասկանում ես։

Երևի շատ հեռուն գնացի, երբ ուզում էի որդուս հետ պահել իր վատ կնոջից, բայց դա չօգնեց. հիմա նրանք երկուսով չեն ուզում շփվել ինձ հետ։ Ուզում եմ ավելի մանրամասն պատմել ամբողջ պատմությունը, որպեսզի հասկանաք, որ ես այդքան էլ վատ սկեսուր չեմ, գուցե մեկը խորհուրդ տա՝ ինչ պետք է անեմ, ինչպե՞ս դուրս գալ այս իրավիճակից:

Մեր քաղաքը փոքր է, այնպես որ մենք բոլորս ամեն ինչ գիտենք բոլորի մասին, ինձ անմիջապես պատմեցին այս աղջկա անցյալի մասին: Նա սիրում էր զվարճանալ տղաների հետ, վատ էր սովորում, մի կերպ էր ավարտել դպրոցը: Դե, սիրելի կանայք, դուք պետք է խոստովանեք, ո՞վ է երազում նման հարսի մասին: Տղաս այդ աղջկան բերեց մեր տուն, ես անմիջապես նրա հանդեպ հակակրանք զգացի, ողջ օրը մաստակը բերանում ծամում էր, որ ինձ հետ քիչ շփվի։ Խնամիները վճարեցին ամբողջ հարսանիքի համար. նրանք ուրախ էին, որ գոնե ինչ-որ մեկն իրենց «լավ» աղջկան կնության է առել:

Ինչպե՞ս են ապրում երիտասարդները: Շատ վատ. Նրանք բնակարան են վարձել, հարսս շարունակում ա իրա ան բա րո կյանքը, մինչև ուշ գիշեր թափառում է: Տունը միշտ կեղտոտ է։ Հենց վի ճում են, տղայիս տանից դուրս է անում, իսկ հաջորդ օրը տղաս խնդրում է իրեն հետ ընդունել: Անկեղծ ասած, ես հու սա հատ եմ: