Չափազանց հոգատարությունը երեխաների մոտ դեպ րե սիա է առաջացնում: Չնայած ծնողական խնամքի կարևորությանը, այն չպետք է չա րաշահվի։ Հատկապես, երբ երեխաները մեծ են արդեն:
Journal of Child and Family Studies ամսագրում հրապարակված հետազոտության հեղինակները հարցազրույց են անցկացրել բակալավրիատի 297 ուսանողների հետ՝ նրանց ծնողների վարքագծի և դրան արձագանքելու մասին: Արդյունքում, գիտնականները գերպաշտպանությունը կապում են ուսանողների շրջանում դեպ րեսիայի բարձր հակման հետ, ինչպես նաև նրանց թերագնահատված մակարդակի հետ։
Անկախություն և կյանքին հարմարվելու ունակություն: Ծնողները պետք է հասկանան, թե ինչպես է իրենց միջամտությունը տեղին երեխայի զարգացման որոշակի փուլում: Նրանք պետք է փոխեն իրենց մոտեցումը, եթե երեխաներն իրենց գերպաշտպանված են զգում: Խիստ կարգապահությունը վնա սում է երեխայի հոգեկանը։ Վիճակագրության համաձայն՝ ընտանիքների 90%-ում ծնողները գոնե մեկ անգամ բարձրացրել են ձայնը են երեխայի վրա։
Այդ իրավիճակը նկատվում էր նույնիսկ այն դեպքում, երբ, ընդհանուր առմամբ, ծնողները սերտ հարաբերությունների մեջ էին երեխաների հետ։ Սխալ է հավատալ, որ երեխայի հետ մտերիմ հարաբերությունները վերացնում են խիստ կարգապահության հետևանքները (կարծես նա հասկանում է, որ իրեն սիրով նախատում են): Իրականում ծնողական սերը չի մեղմացնում բանավոր պատ ժի ազդեցությունը, և ցանկացած պայմաններում դրանք վնա սակար են։